Το κυνήγι της μπεκάτσας
είναι από τα ωραιότατα κυνήγια διότι η δυσκολία του προσφέρει συγκινήσεις στον κυνηγό.
Μάλιστα αν έχει και ένα καλό σκυλί η συμπεριφορά του σκύλου προσθέτει συναρπαστικές
στιγμές και αν έχεις επιτυχία μένει το κυνήγι αυτό μια καλή ανάμνηση και ελπίδα
για την επόμενη εξόρμηση!
Όσο για την νοστιμιά της
όπως και να την μαγειρέψεις δεν λέγετε!
ΜΠΕΚΑΤΣΑ
Η μπεκάτσα είναι
κυρίως μεταναστευτικό πουλί: Έχουν παρατηρηθεί ενδημικές μπεκάτσες σε Δυτικές
παραθαλάσσιες χώρες όπως Ιρλανδία, Βρετανία, Γαλλία.
Η αποδημία
ξεκινάει συνήθως τέλη Σεπτέμβρη ή αρχές Οκτώβρη, στη Ρωσία έχει παρατηρηθεί και
από μέσα Σεπτέμβρη. Το κρύο επηρεάζει πολύ τη μετακίνηση και η ανάγκη για
τροφή, η επιστροφή της αρχίζει από μέσα Μαρτίου μέχρι αρχές Μαΐου.
Το είδος δείχνει
μεγάλη φιλοπατρία. Εκτιμάται ότι το 37% των μπεκατσών της Αγγλίας έρχεται από τη
Ρωσία, το 25% από Φιλανδία, το 14% εσωτερική μετακίνηση στην Αγγλία κυρίως
βόρεια Αγγλία, το 12% από Σουηδία και 10% από Νορβηγία και Δανία. Ο κύριος
όγκος των θηρευμένων μπεκατσών στην Αγγλία είναι γεννημένες εκτός Αγγλίας.
Η μετανάστευση των
θηραμάτων από τους τόπους φωλεωποίησης στους τόπους διαχείμασης είναι ένα
πολύπλοκο φαινόμενο που αποσκοπεί κυρίως στην ανεύρεση και επιλογή κατάλληλων
περιοχών τέτοιων ώστε να προσφέρουν στο θήραμα τις κατάλληλες συνθήκες για την
επιβίωσή του.
Ο Νοέμβριος είναι μήνας
καθαρά ο μήνας μεταναστεύσεων των αποδημητικών πουλιών. Όλοι μας περιμένουμε τα
πρώτα περάσματα της φάσσας, της τσίχλας, μερικών παπιών και παρυδάτιων αλλά και
της μπεκάτσας. Στο τελευταίο θήραμα, στο άκουσμά του και μόνο, οι κυνηγοί
αισθάνονται έντονες συγκινήσεις και εστιάζουν το κυνηγετικό τους ενδιαφέρον.
Κατά την αποδημία της μετακινείται από τα βόρεια και κεντρική Ευρώπη, τη
Σιβηρία που είναι οι σημαντικότεροι τόποι φωλεοποίησής της και αναπαραγωγής
της, στους τόπους διαχείμασης όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Ελλάδα και η Βόρεια
Αφρική.
Η μπεκάτσα στη χώρα
μας έρχεται από τα τέλη Οκτωβρίου έως τα μέσα Νοεμβρίου. Βέβαια υπάρχουν και
μεμονωμένες περιπτώσεις, όπου μπεκάτσες έχουν εμφανιστεί και στις αρχές
Οκτωβρίου. Η άφιξή της στον Ελλαδικό χώρο εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες
που επικρατούν στις βόρειες χώρες, ενώ για την παραμονή της στη χώρα κατά το
πέρασμά της σπουδαίο ρόλο παίζουν οι πρόωρες βροχοπτώσεις που σημειώνονται στη
χώρα μας.
Όλα τα θηράματα όμως
δεν έχουν την ίδια αντοχή στις θερμικές διακυμάνσεις και είναι φυσικό οι
ισχυρές αυξομειώσεις της θερμοκρασίας και οι απότομες μεταβολές των καιρικών
συνθηκών να επηρεάζουν κατά διαφορετικό τρόπο τη μετανάστευση τους. Οι πρώιμοι
παγετοί που σημειώνονται στις βόρειες χώρες της Ευρώπης αναγκάζουν τις
μπεκάτσες να μετακινηθούν σε νοτιότερες περιοχές νωρίτερα απ' ότι συνήθως .
Έτσι ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στις βόρειες περιοχές
αναπαραγωγής, ξεκινούν και οι αποδημίες τους.
Όπως ελέχθη, για ένα
ικανοποιητικό κυνήγι της μπεκάτσας, πρέπει να γνωρίζουμε καλά τις συνήθειές
της, γι' αυτό και θα γράψουμε τις κυριότερες:
Βρίσκεται συνήθως σε
ορεινό δάση σε υψόμετρο έως 1.500 μέτρα, αλλά το χειμώνα ζει στα 400-800 μ. και
στις παγωνιές κατεβαίνει χαμηλότερα. Στην περίοδο της αποδημίας, μπορεί να
βρίσκεται στους χαμηλούς θάμνους (από φτέρες, σπάρτα, βούρλα, μύρτα κ.λπ.) και
στην ομίχλη ή σε μεγάλη χιονόπτωση μπορεί να σταματήσει σ' ένα πυκνό φράχτη ή
σ' ένα μεγάλο θάμνο στην πεδιάδα ή σε πεδινό δασύλλια. Στο μεγάλο παγετό
καταφεύγει στις πηγές και τα ρυάκια. Δεν αγαπά ούτε το δυνατό φως, ούτε τον
άνεμο.
Στο δάσος, κάθεται
κοντά σ' ένα δένδρο, σ' ένα κομμένο κορμό ή σε μια τούφα από φυτά, από όπου
μπορεί εύκολα να πετάξει. Κάθεται συχνά και κοντά σ' ένα φυσικό φράχτη, σ' ένα
μονοπάτι ή στις παρυφές του δάσους. Κάθε χρόνο, βρίσκονται στο ίδιο μέρος οι
μπεκάτσες, που σηκώθηκαν τον προηγούμενο χρόνο, εφόσον δεν έχουν γίνει αλλαγές
στη ζώνη και αν τυχόν οι μπεκάτσες αυτές απωλέσθηκαν, πιάνουν τις ίδιες θέσεις άλλες
μπεκάτσες (οικοφωλιά). Οι υγρές χρονιές είναι άφθονες από μπεκάτσες.
Οι πληροφορίες είναι από
το:v
